Η αναγέννηση μιας κουρασμένης Ευρώπης

Κι όσο τα μαύρα σύννεφα σκιάζουν την πολιτισμένη αλλά και βαθιά οικονομικά πληγωμένη Ευρώπη, Νέοι άνθρωποι συναντιούνται και ανταλλάσσουν συνήθειες και απόψεις για τα χρώματα που θα πρέπει να μπογιατίσουν τον Ευρωπαϊκό ουρανό

.

              Όσο οι πολιτικές και  οι ηγεσίες των μελών κρατών, σκιαγραφούν με έντονο μαρκαδόρο, τις θέσεις και τα σύνορα, άλλο τόσο οι νεόι με όπλα τους τα χαμόγελα και τα φρεσκογεννημένα μυαλά τους, θα απαλείφουν τα οικονομικά και πολιτισμικά παραπετάσματα της Ενωμένης Ευρώπης. 

Οι νέοι άνθρωποι δηλ΄νουν παρόν στα προγράμματα Youth in Action, με απόψεις και ιδέες που μεγαλώνουν το τραπέζι,προσέρχονται με το εθνικό τους συμφέρον και τα τοπικά τους προβλήματα και με τη δύναμη της συνεργασίας, την όρεξη για μια πιο δίκαιη και οργανωμένη Ευρώπη, καταλήγουν να δημιουργούν ένα παζλ απόψεων που στην αρχή μπορεί τα κομμάτια του να ήταν κάτι το ανομοιόμορφο αλλά στο τέλος, με κύριο συστατικό την νεανική θέληση, ζωγράφισαν με ποικίλα χρώματα, ενώνοντας χνώτα και οπτικές  στον ενωμένο Ευρωπαϊκό ουρανό....

Η άδεια πλατεία....

Η εποχή του παγετώνα για το σύστημα που έθρεψε τις γενιές του μεταπολέμου, έχει ξεκινήσει και οι πολιτικοί μαμούθ που ανδρώθηκαν στο σύστημα αυτό βρίσκονται παγωμένοι στις εξελίξεις που η μια διαδέχεται την άλλη.

Ένα σύστημα που έχει ξεφτίσει... από τα πράσινα και μπλε καφενεία της δεκαετίες του 80 στους πληρωμένους λαθρομετανάστες οπαδούς. Ο δικομματισμός ξεψυχάει και αυτό αποδεικνύεται περίτρανα από τον κόσμο που παρουσιάστηκε στην κεντρική ομιλία του κόμματος που κυβέρνησε τα περισσότερα χρόνια από την εγκαθίδρυση της δημοκρατίας.

Το πάθος και η καλοπιστία για ένα καλύτερο αύριο και μια καλύτερη Ελλάδα, γύρισαν την πλάτη, αν η πλατεία δεν μπορούσε να μείνει αδειανή, ήρθε λοιπόν το χρήμα και η απελπισία να συμπληρώσει το κενό, με υπαλλήλους ξένους ανταποκριτές κρατών δουλείας και εξαθλίωσης.

Δεν μπαίνουνε τα όνειρα σε πλειστηριασμό 

δεν παίχτηκε η πατρίδα μας ακόμη.

Ο λύκος κι αν εγέρασε....

Σαν παραμύθι για παιδιά ενός κατώτερου κόσμου τείνουν να εξελιχθούν οι εκλογές στις 6 Μαΐου 2012...
Ένα παραμύθι που έχει στις φανταχτερές ζωγραφισμένες σελίδες του, ήρωες τους κακούς των παιδικών ιστοριών.

Πρωταγωνιστής του παραμυθιού αυτήν την φορά είναι ο κακός ο λύκος όπου τον υποδύονται τρεις διαφορετικοί αλλά συνάμα και ομοιογενείς χαρακτήρες.Ο λύκος κι αν εγέρασε και άσπρισε το μαλλί του, μήτε την γνώμη άλλαξε μήτε την κεφαλή του. Μετά από 38 χρόνια από την εγκαθίδρυση της ς δημοκρατίας, ήρθε η ιστορία να αποκρυπτογραφήσει τους εθνικούς μας σωτήρες. Ο λύκος και τα 7 κατσικάκια,ο λύκος και τα 3 γουρουνάκια και ο λύκος και η κοκκινοσκουφίτσα, δεν είναι άλλοι παρά οι σκαναρισμένοι χαρακτήρες των μεγάλων ηγετών της εκλογικής αναμέτρησης της 6ης Μαΐου. Ο λύκος είναι αυτός που με τεχνάσματα και μεταμφιέσεις, προσπαθεί να παραπλανήσει τους αθώους και που δυστυχώς πρωταγωνιστεί υπογράφοντας το παραμύθι.
Κάθε μία ιστορία ή γεγονός που επαναλαμβάνεται με τους ίδιους χαρακτήρες ή απογόνους τους,παύει να είναι ιστορία αλλά παραμύθι και μυθιστόρημα που οι λύκοι πρωταγωνιστούν και ο λαός αφηγείται, μη θέλοντας να καταλάβει πως πρόκειται για παραμύθια θερινής νυκτός, όπως του έμαθε το στενό του οικογενειακό περιβάλλον.
Μεγαλώσαμε με παραμύθια και δεν λέμε να βγάλουμε από την καθημερινή μας εμφάνιση, την πράσινη, την γαλάζια και την κόκκινη γούνα του λύκου.
Μας αρέσουν τα παραμύθια γιατί διώχνουν τις ευθύνες από πάνω μας. Δεν φταίει αυτός που γράφει το παραμύθι αλλά αυτός που το μεταδίδει, διαβάζοντας το από γενιά σε γενιά. Και η σοφή λαϊκή ρήση που θέλει τον λύκο ασπρομάλλη και ισχυρογνώμων είναι γραμμένη από τον λαό μας για τον λαό μας.

Το παραμύθι τέλειωσε
κι αρχίζει η ζωή.
Αχ να ταν η αλήθεια σου
σαν ψέμα αληθινή.
Τι να την κάνω τη ζωή μου
στο παραμύθι θα τη ρίξω να πνιγεί.
Να παραμυθιαστεί η ψυχή μου,
να σε πιστέψει πάλι από την αρχή.

Η φωτοτυπία της ιστορίας

Το δις εξαμαρτείν ουκ ανδρός σοφού....

Η ιστορία επαναλαμβάνεται..ξαναγράφεται ή αποδείχθηκε πως είναι καλή όπως η συνταγή της αγαπημένης μας εθνικής φασολάδας...

Αγαπητοί φίλοι, εχθροί και ουδέτεροι, είναι γνωστό ότι, ΕΙΜΑΣΤΕ ΤΟ ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ που δεν ζήτησε τις πολεμικές αποζημιώσεις από την Γερμανία.

Πράγματι ποτέ μέχρι τώρα δεν θα είχα τέτοια απαίτηση από μια φίλη Χώρα για ένα μεγάλο κακό που μας έκανε αλλά πριν από πολλά χρόνια.
Διότι σκεπτόμουν .... Τι φταίνε οι νέοι αθώοι άνθρωποι για τα τεράστια λάθη των προηγούμενων.

Εδώ και 2 χρόνια όμως ζούμε έναν άλλο πόλεμο , βρώμικο και ανήθικο. Έναν πόλεμο που δείχνει ότι, κάποιοι δεν έχουν ακόμη πιστέψει στη σοφία της παροιμίας......

Καταπατήθηκαν τα δικαιώματα σύννομων ανθρώπων στην Ελλάδα και στην Ευρωζώνη, έτσι ώστε κάποιοι να κερδίσουν χρήματα σε βάρος εταίρων τους.

Δεν το λέω εγώ, στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο το λένε...... εις την Γαλλική και εις την Αγγλική γλώσσα το άκουσα.

We are all greeks

Σε ένα πανέμορφο νησί, καταπράσινο με τον ήλιο να κάνει τις βόλτες του καθόλη την διάρκεια του χρόνου, ζει ένας μοναχικός άνθρωπος βραβευμένος για τις τέχνες του.

Οι τέχνες γι’ αυτόν ήταν η τροφή του. Η ποίηση, η φιλοσοφία, η λογοτεχνία, η ζωγραφική, η γλυπτική και άλλες μορφές καλλιτεχνίας τον είχαν δοξάσει και συνεχίζουν να τον επιβραβεύουν για αυτές, όλοι οι συγγενείς του, η κοινωνία και όλη η ανθρωπότητα. Όλα αυτά τα οποία δημιουργήσει και πρόσφερε στην τέχνη, έμειναν και μένουν να διδάσκουν και να ενδυναμώνουν την ύπαρξη και την εξέλιξη του ανθρώπου.

Το νησί στο οποίο ζούσε, με τις πανέμορφες παραλίες, τα γραφικά σοκάκια, τα αξιέπαινα αξιοθέατα τα όποια δημιούργησε σε αυτό ο καλλιτέχνης το έφερναν στην πρώτη θέση των προορισμών παγκοσμίως.

Η εσωστρέφεια και η απαξίωση για τους υπόλοιπους προορισμούς έφτασε τον ίδιο τον δημιουργό, στο σημείο, να απαξιώνει όλα αυτά τα οποία έδωσε στην ανθρωπότητα, να συμπεριφέρεται στο νησί αυτό σαν ένα μέρος μόνο γι’ αυτόν και να ζει σ’ αυτό χωρίς την παιδεία που είχε και να προσπαθεί να αφαιρέσει την αίγλη και την απέραντη ομορφιά που της χάρισε η φύση και αυτός.

Η τέχνη ήταν και είναι η διανοητική τροφή ενός ανθρώπου. Δυστυχώς ο καλλιτέχνης για να μπορέσει να επιβιώσει στην καπιταλιστική αγορά στηρίχθηκε και στηρίζεται στους συγγενείς του. Ποτέ δεν τον ένοιαξε η παραγωγή και η βιομηχανία. Όσο και αν τον πίεσαν οι δικοί του, όσο και αν του έδωσαν ώθηση να ασχοληθεί με τους τομείς παραγωγικότητας, αυτός δεν μπορούσε να ανταπεξέλθει. Το μυαλό του ήταν απορροφημένο στην τέχνη και τον πολιτισμό. Έφτασε στο σημείο όταν είδε τους συγγενείς του να του συμπεριφέρονται σαν να ήταν άρρωστός, να αρχίσει να ασχολείται με όλα αυτά που θα του έφερναν τροφή στο σπίτι του.

Ποτέ δεν έπαψε να αγναντεύει και να φιλοσοφεί, ποτέ δεν έπαψε να καινοτομεί και να διαχέει σκέψεις του στην ανθρωπότητα. Οι συγγενείς του παράλληλα άρχισαν να αγνοούν όλα αυτά που τους είχε προσφέρει σ’ αυτούς και στην ανθρωπότητα, ξέχασαν πως το σπίτι τους ήταν ΄΄στολισμένο΄΄ με δικά του καλλιτεχνικά επιτεύγματα, που όποιος επισκέπτης κι αν περνούσε γοητευόταν από το δέος και την αίγλη των επιτευγμάτων.

Κάθε άνθρωπος στην σημερινή εποχή της εξειδίκευσης θα πρέπει να ασχολείται και να προσφέρει στο σύνολο, πράγματα στα οποία ειδικεύεται και τον ευχαριστούν. Η ευχαρίστηση σ’ έναν άνθρωπο μέσα από τις ασχολίες του, μόνο θετικά πράγματα έχει να προσφέρει στην κοινωνία μας.

Το άσχημο όμως και ενώ ο καλλιτέχνης είχε όλα τα διαπιστευτήρια από το παρελθόν του, οι συγγενείς καλοβλέποντας την νήσο, αυτήν την από ήλιο βαπτισμένη γη, έβαλαν στόχο την διεκδίκηση της. Άρχισαν να γίνονται φορτικοί, του επισήμαιναν πως όλο αυτό το διάστημα που αυτός δεν παράγει και έχει μπλοκαριστεί η έμπνευσή του για την τέχνη, αυτοί είναι διατεθειμένοι να ξεχάσουν όλο εκείνο το διάστημα, που τους κορόιδευε και σπαταλούσε τα εμβάσματα που του έστελναν για να συντηρηθεί και να βρει τρόπους επιβίωσης. Θα έπαυαν να αξιώνουν χρήματα για τα οποία ο καλλιτέχνης τους τα είχε αντίστοιχα προσφέρει σε τέχνη, ιατρική, φιλοσοφία και ποίηση. Οι συγγενείς μείωσαν τον βαθμό μνήμης τους στο 0 και άρχισαν να γίνονται απαιτητικοί, αγνοώντας όλα αυτά τα στοιχεία πολιτισμού που ο συγγενής τους, τους είχε προσφέρει ολόχερα και χωρίς αντάλλαγμα. Η ζήλεια και ο φθόνος τους άρχισε να σκεπάζει τον ουρανό τους, όλα όσα τους είχε χαρίσει τους έκαναν να τον μισούν. Η γη στην οποία ζούσε, η γη που έμοιαζε σαν την κολυμπήθρα του Κυρίου, με τη θάλασσα να την περιβάλλει, τον ήλιο να σουλατσάρει από πάνω της, τους έκανε να τον φθονούν και να προσπαθούν να τον καταστρέψουν, θυσιάζοντας την μνήμη τους, όλες εκείνες τις πολιτιστικές τεχνοτροπίες που είχαν πάρει από αυτόν, στο βωμό του χρήματος.

Κανένας όμως, όσα προσόντα κι αν κερδίσει στην σημερινή κοινωνία δεν μπορεί να παραταχθεί απέναντι στη φύση. Κάθε άνθρωπος που έρχεται στον πλανήτη μας, έχει ένα σκοπό και ζει με αυτόν, η φύση του χαρίζει όλα εκείνα τα εχέγγυα για να δημιουργήσει και να εξελιχθεί.

Από τον άνθρωπο που τον προίκισε η φύση να προσφέρει φαιά ουσία στο σύνολο, δεν θα πρέπει να τον αποτρέπουμε από αυτό και να τον προτρέπουμε να βιομηχανοποιήσει την καθημερινότητά του. Θα πρέπει όλοι αυτοί οι συγγενείς του που εξελίχθηκαν χάρις αυτού, μορφώθηκαν και δημιούργησαν έχοντας σαν βάση όλα εκείνα που πρώτος αυτός έδωσε απλόχερα στο σύνολο, να τον στηρίζουν και να τον παροτρύνουν. Όπως το κάθε Υπ. Πολιτισμού, όπως το κάθε Υπ. Παιδείας στηρίζει και ενισχύει δράσεις πολιτιστικών και πολιτισμικών ομάδων, έτσι και στην περίπτωση αυτή θα έπρεπε να δοθεί η απαράμηλη έμφαση στην στήριξη του Καλλιτέχνη.

Ο αιώνας, που προ είπαμε, ο αιώνας της εξειδίκευσης δεν ήρθε τώρα, να μας το συνειδητοποιήσει. Η εξειδίκευση και η χάρη της φύσης λειτουργούσε και λειτουργεί με γνώμονα την διαφορετικότητας. .

Δεν μπορεί λοιπόν στον κλασικό αθλητισμό ένας μικρού αναστήματος να πρωταγωνιστήσει στο άλμα εις ύψος, όπως κι ένας υπέρβαρος να τερματίσει και να σπάσει το παγκόσμιο ρεκόρ των 100 μέτρων, φύση αδύνατον. Έτσι και οι άνθρωποι που είναι αγκαλιασμένοι από τα χιόνια του χειμώνα και είναι αφιερωμένοι από την φύση και την κοινωνία στην βιομηχανία και την παραγωγικότητα να πρωτοστατήσουν στο σπίτι των ιδεών, των ελευθεριών και των ποικιλόμορφων τεχνών.

Όταν λοιπόν η τέχνη γίνεται αντικείμενο εμπορευματοποίησης και διαχείρισης του πλούτου, η τέχνη παύει να έχει την αίγλη που της αρμόζει, χάνει τα κεντρικά χαρακτηριστικά και στοιχεία της και από αντικείμενο πολιτισμού, μεταμορφώνεται σε υποκείμενο της υλικής ευχαρίστησης του συνόλου. Καλώς και όταν η τέχνη και ο χώρος δημιουργίας της καταλαμβάνεται και καταπατάται από ανθρώπους που έχουν ως επίκεντρο της ζωής τους τα υλικά ΄΄υποφαινομενικά΄΄ αντικείμενα αυτής, τότε δυστυχώς ο άνθρωπος υποσκελίζεται πολιτιστικά και πολιτισμικά. Καλλιτέχνης γεννιέσαι δεν γίνεσαι, η κλίση του ανθρώπου προς τον πολιτισμό και τον χώρο των τεχνών καθορίζεται από την ίδια τη φύση και όχι από τον ίδιο, ζώντας σε ένα περιβάλλον πολιτισμικής καλλιτεχνίας.

Ο σεβασμός στον καλλιτέχνη και ειδικότερα στον διανοούμενο και το περιβάλλον του, μόνο θετικά για την εξέλιξη των υπόλοιπων μπορεί να δώσει. Η διαφορετικότητα ανάμεσα στον Μ. Αλέξανδρο και τον Χίτλερ και τους υπόλοιπους χαρακτήρες ήταν ο σεβασμός στα ήθη και έθιμα των λαών και η διαδήλωση των δικών του εθίμων στους νέους πολιτισμούς.

ACTIVE RESISTANCE ΤΟ PROPAGANDA

Γεράκι : Πρέπει να παραμείνουμε στην πορεία μας»

Περιστέρι απαντά: Ο πόλεμος επέβη καταστροφικός καιαπέτυχε».

Τότε το γεράκι αποκρίνεται: Στον πόλεμο τα πράγματα σπάνιαπηγαίνουν ομαλά. και δεν πρέπει να επιτρέπουμε σε ένα κώλυμα να μειώνει τηναποφασιστικότητά μας.
Τότε το περιστέρι ανταπαντά: Τα κωλύματα είναι κωλύματα καιοι αποτυχίες είναι αποτυχίες.

ACTIVE RESISTANCE ΤΟ PROPAGANDA

Όπως φαίνεται  από τοπαράδειγμα, πουθενά δεν εξετάζεται το αν ο πόλεμος είναι τελικά νόμιμος καιθεμιτός. Λακωνικά, συνοπτικά και απλουστευτικά σχόλια ονομάζονται sound bites. Όταν σε έναν δημόσιαδιάλογο (που να αφορά ένα ζήτημα υπό επιχειρηματολογία που πράγματι να χρήζει διαλόγου) οι συνδιαλεγόμειroι εκφέρουν επιχειρήματά που πηγάζουν από τις ίδιεςβασικές προϋποθέσεις. αλλά δίνουν την εντύπωση ότι πρεσβεύουν αντίθετεςαπόψεις. τότε ο διάλογος εμμέσως κατηχεί αυτές τις προκαταλήψεις ως απρόσβλητεςαλήθειες, καθιστώντας τις κοινώς αποδεκτά, δεδομένα για το εν λόγω ζήτημα.

Hμέθοδος της προπαγάνδας είναι επίσης βασική όσον αφορά και το τι θα σημαίνει«προπαγάνδα» σε κάθε περίπτωση. 'Ένα μήνυμα δεν πρέπει να είναι απαραίτητοςψευδές για να αποτελεί προπαγάνδα. Στην πραγματικότητα, τα μηνύματα τηςσύγχρονης προπαγάνδας δεν είναι κραυγαλέα ψευδή. Ωστόσο, ακόμη και αν το μήνυμαμεταδίδει μόνον «αληθείς» πληροφορίες, αυτές συνήθως περιέχουν φατριακούς προϊδέασμουςκαι δεν εκθέτουν το μήνυμα με πλήρη και ισορροπημένα τρόπο. 'Ένα επιπρόσθετοχαρακτηριστικό της προπαγάνδας είναι ο μεγάλος όγκος της. Δηλαδή. ένας προπαγανδιστήςμπορεί να προσπαθήσει να επηρεάσει τις γνώμες με το να κάνει το μήνυμά του ναακουστεί σε όσο περισσότερα μέρη γίνεται και όσο πιο συχνά γίνεται. Σκοπόςαυτής της προσέγγισης είναι (α) να ενισχύσει τις ιδέες του μέσω επανάληψης και(β) να καταπνίξει όλες τις εναλλακτικές ιδέες.

Σκοπός της προπαγάνδας είναι να αλλάξει δραστικά τις απόψειςτων άλλων αντί απλώς να μεταδώσει τα γεγονότα.

Όποιος κατάλαβε. κατάλαβε! Δεν θα επαναλάβω

Οι τελευταίες μέρες μιας δημοκρατίας...

Μια Ελλάδα στο μηδέν ή μια Ελλάδα του μηδέν....;
Μια Ελλάδα που έχασε τα δυο πόδια της στα κρυοπαγήματα του έπους της ευρωπαϊκής οικονομικής κοινότητας;
Το έπος ξεκίνησε με απώτερο σκοπό να αλλάξει ο μανωλιος και να βάλει τα ρούχα του αλλιώς που λέει και η λαϊκή ρήση, με σύνθημα εκείνη την εποχή το '' ζεις στην Ευρώπη, μάθε για την Ευρώπη".
Όσο και να προσπαθήσαμε να εφαρμόσουμε στρατηγικές του παρελθόντος και πιο συγκεκριμένα να μιμηθούμε τους αρχαίους μας προγόνους δυστυχώς δεν τα πολύ καταφέραμε! Στρατηγικές χωρίς στρατηγούς παύουν να είναι στρατηγικές και καταλήγουν να είναι σχέδια χωρίς τρόπο υλοποίησης ή με λάθος τρόπο...Ζήσαμε μια σύγχρονη Ιλιάδα, μια διασκευή χωρίς Οδυσσέα! Ο δούρειος ίππος φτιάχθηκε δυο φορές και πέτυχε και τις δυο, μια για την είσοδο στην κοινότητα και μια στην ένταξη στη νομισματική κοινότητα. Στην πρώτη βγήκε αποτελεσματικός και πετύχαμε το στόχο μας εύκολα, με τα επινίκια να διαρκούν 10 χρόνια κρασο κατάνυξις και κατασπατάλησης των ευρωπαϊκών κονδυλίων. Δυστυχώς όμως το δις εξαμαρτείν ουκ ανδρός σοφού και στην δεύτερη απόπειρα, εδώ είναι και που φωτογραφίζεται η στρατηγική χωρίς Οδυσσέα, ο δούρειος ίππος μας μπορεί να ξεγέλασε την ευρωζώνη δεν είχε όμως την ίδια άνθηση βιοτικού επιπέδου που είχαμε στην πρώτη εκτέλεση. Τα πράγματα άλλαξαν και η Νίκη έμελλε να φέρει με αντίστροφη μέτρηση τον βιοτικό Αρμαγεδδών.
Βασισμένο το πολιτικό μας σύστημα σε τρεις οικογένειες δηλώνει σήμερα την ολική κατάρρευση του. Μια οικογένεια που είχε πρωταρχικό στόχο την ένταξη μας στην Ευρώπη, έφτασε στο σημείο να συγκαλύπτει οικονομικά στοιχεία και να απέχει από διαρθρωτικές αλλαγές του κράτους μέσα από την Ευρώπη, με αποτέλεσμα την ολική σήψη του έθνους. Η επόμενη οικογένεια δήλωνε πως η Ευρώπη δεν είναι αυτό που χρειάζεται η χώρα και πως όταν αναλάβει την εξουσία θα απομακρυνθεί από την ένωση, φυσικά και αυτό επιτευχθεί έστω και με καθυστέρηση τριάντα ετών, στρατηγική που πήγε από τον πατέρα στον γιο. Και μια ακόμα οικογένεια που είχε ως ρόλο την οριστική εξαφάνιση του έθνους ανοίγοντας σύνορα στους μετανάστες και δηλώνοντας πως το θέμα Μακεδονία είναι ένα ζήτημα που θα πάψει να μας απασχολεί σε βάθος χρόνου.
Δυστυχώς όλα αυτά γίνανε και κανένας από τους ατάκτους στρατηγούς δεν υπολόγισε την βάση, κανένας δεν επιλήφθηκε των παρενεργειών των ενέσεων ανόδου βιοτικού επιπέδου των πειραματόζωων. Πότισαν με τζιπ και σπορ αυτοκίνητα την ψυχολογία τους, τάισαν με ευρωπαϊκά κονδύλια και δάνεια, χωρίς όπως πάντα έλεγχο και διασκέδασαν με πανευρωπαϊκές επιτυχίες και Ολυμπιακούς αγώνες χωρίς αντίκρυσμα. Όλα είχαν τον σκοπό τους χωρίς να υπάρχει κάποιος να παρακολουθεί τυχόν επιπτώσεις και παρενέργειες στα πειραματόζωα. Φτάσαμε λοιπόν οι μισοί ενήλικες ψηφοφόροι να παραιτούνται από το εκλογικό τους δικαίωμα και να βυθό ζουν την ψυχολογία τους στην χρόνια κατάθλιψη με την αποχώρηση του απυρόβλητου Καραμανλή το 2009. Και να εξευτελίζεται η ψυχολογία των άλλων μισθών στα δυο χρόνια ακυβερνησία και παραχώρησης της εθνικής κυριαρχίας της χώρας.
Μπορεί να χρειάστηκαν όπως προαναφέραμε τριάντα χρόνια άλλα τα τελευταία πέντε αποδείχθηκαν αποτελεσματικά στον πρωταρχικό στόχο. Ένας ανιψιός και ένας γιος τα κατάφεραν όπως κανείς άλλος, είχαν τις βάσεις από το παρελθόν και τα κατάφεραν να απαξιώσουν και να καταργήσουν το πολιτικό μας σύστημα. ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΈΛΟΣ!